یام‍ــــــــــــــــه‍ـــــــد ـــی

ای فرزند آدم ...

تو را نیافریده ام تا تنهایی و بی کسی مرا
برطرف سازی
و بیمناک و غمگین نبودم تا تو بخواهی
انیس و همدم من شوی ...
بلکه تو را خلق کردم تا مرا بشناسی
و روزگاری دراز عبادتم کنی
و مرا همواره سپاس گویی
و صبحگاه و شامگاه تسبیح گوی من باشی ...

من به تو نیازمند نیستم
اگر همه مخلوقات من جمع شوند
و صف در صف به طاعت من بایستند و سر به آستان من بسایند
به اندازه سر سوزنی در ملک و اقتدار من
نخواهند افزود ...
این تو هستی که به من نیاز داری
و این دل توست که تنها با من خو می گیرد

و آرام می یابد ...